Suzanne's hoofdpijn

Suzanne, 45, Briljant analist.

Ze is een van de besten in haar vak. En daar is ze trots op. Slim zijn is precies wat ze wil. En daarin gezien worden door anderen. Dan voelt ze zich waardevol en goed genoeg. Ze denkt snel en ziet verbanden en conclusies in een oogwenk. Haar collega’s spreken vol lof over haar kennis en capaciteiten, en dat doet haar echt goed. Jammer dat ze zo vaak hoofdpijn heeft. Die bonkende hoofdpijn is niet alleen vervelend en pijnlijk. Maar het remt haar ook af. Die maakt dat ze na een halve dag haar werk moet staken om naar huis te gaan. Om verplicht te ontspannen in de hoop dat de hoofdpijn weggaat. Maar ontspannen op commando is onmogelijk. Ik bedoel, heb jij wel eens ontspannen in de stoel van de tandarts gelegen als je voor een wortelkanaalbehandeling komt? Juist. Het lukt Suzanne ook niet. Daarbij komt dat ze zich waardeloos voelt. Liggend in haar hangmat en denkend aan al die projecten die nog op haar liggen te wachten, maar waar ze nu niet aan toe komt.  Die niemand anders zo goed kan uitvoeren als zij zelf.

Suzanne worstelt met perfectionisme. En alle gevolgen daarvan.
Al heeft ze dat zelf niet direct door. Immers is het niet zo dat ze alleen maar perfect werk de wereld in stuurt. Het moet wel van een bepaalde kwaliteit zijn, maar perfect hoeft nu ook weer niet. Dat ze zaken moeilijk -nee, eigenlijk gewoon niet- kan loslaten herkent ze wel. Ook dat ze vreselijk baalt als iemand anders iets niet zo goed oplevert als wanneer ze het zelf zou hebben gedaan. Wat rondvragen in haar werk- en privé omgeving maakt dat ze langzaam concludeert dat er wel een stap te zetten is op het gebied van loslaten. En de lat wat lager leggen. Misschien. Maar eerst moet ze van die hoofdpijn af. ‘Kan ik haar helpen?’  Vraagt ze me. Ik denk van wel.

‘De code kraken met je hoofd is niet de oplossing.’
Zo vertel ik haar. Als dat mogelijk was, had zij die code immers allang gevonden. Zo slim is ze wel. Dus als rationeel en slim analyseren niet de oplossing is. Wat dan wel? En hoe kan niet-denken de sleutel zijn? Werkt dat wel? Het zijn vragen waar Suzanne mee worstelt. Toch besluit ze de gok te nemen. Want een snelle analyse leert haar dat ze weinig te verliezen heeft, maar heel veel te winnen. Immers, elke dag hoofdpijn en na een halve werkdag genoodzaakt worden naar huis te vertrekken, kan ze missen als kiespijn.

Drie maanden later.
Drie maanden later is Suzanne van 2/3^e van haar hoofdpijn af. Ze werkt met meer ontspanning. Weet wat ze wel en niet wil oppakken. En ze is nog steeds heel slim. Ze doet briljante analyses. Maar ze laat ook haar menselijke kant toe. Ze voelt aan wanneer ze haar grenzen over dreigt te gaan. En ze weet nu wat ze kan doen om dat te voorkomen. Ze leert bovendien hoe ze thuis echt kan ontspannen. En weet die ontspanning ook op haar werk te creëren. Ze kan weer volop werken en haar baas en collega’s maken daar gretig gebruik van. En haar medewerkers krijgen nu veel meer handvaten om van haar kennis en ervaring te kunnen leren. En zelf ook briljant analisten te kunnen worden.  Als ik haar in een van onze laatste gesprekken spreek, zie ik een ander mens voor me. Een heel mens. Hoofd, hart en lijf verbonden. Zachter ook. Liever voor zichzelf en voor haar omgeving. En nog steeds heel slim. Ik weet zeker dat het laatste restje hoofdpijn ook zal verdwijnen verderop dit pad. Want als je eenmaal weet wat je weet, kun je dat niet meer niet weten.

Wil jij ook van je hoofdpijn af? Briljant zijn in je vak en uitblinken in je werk? Zonder halverwege te moeten afhaken omdat je lijf je tegenhoudt?
Meld je dan aan voor mijn gratis tips over meer balans in je werk en in je leven. En je ontvangt ze voortaan rechtstreeks in je mailbox!

[vcex_button url="https://flinkbc.nl/nieuwsbrief-aanmelden/" title="Ja, ik meld me aan voor alle tips en mis niks meer!" style="graphical" align="left" color="pink" size="small" target="_blank" rel="none"]Ja, ik meld me aan voor alle tips en mis niks meer![/vcex_button]