Zoals je misschien wel weet heb ik 2 heerlijke kinderen.
En -thank God! - een supergoed lopend co-ouderschap met hun vader sinds we 4 jaar geleden gescheiden zijn.
Dat is zalig, want zo heb ik mijn kinderen bij me, maar heb ik ook momenten waarop ik weer even helemaal van mezelf ben.
Zonder zorgtaken dus.
Ik geniet met volle teugen van die momenten! En dat komt natuurlijk ook omdat ik weet dat mijn kinderen veilig en wel zijn, bij de enige andere persoon op de wereld die net zoveel van ze houdt als ik: hun vader.
Gewoon even alleen maar Marijke zijn, in plaats van mama.
Me verliezen in úúúren nerdy lezen zonder gestoord te worden.
Met vriendinnen wijnen terwijl we ondertussen maskers op ons hoofd smeren en over mannen praten. - Sorry mannen, vrouwen praten over alles met elkaar, óók als ze zeggen dat ze dat niet doen.
Of me zalig in het bubbelbad laten zakken tijdens mijn sauna-avondjes (Oh ik mis het vreselijk!)
Of eten bestellen terwijl ik eindeloos werk zolang ik mijn ogen kan openhouden.
Niemand die er last van heeft. Niemand over wie ik me zorgen hoef te maken. Niemand anders waar ik om hoef te denken, behalve mezelf. Echt, die dagen zijn goud waard! Ik laad er enorm van op.
Maar nu: eenzame opsluiting
Noodgedwongen in deze Coronatijd. We zijn zoveel mogelijk thuis.
Als je pech hebt zit je in je eentje.
Als je nog meer pech hebt zit je met partner en jonge kinderen thuis, terwijl je beiden moet thuiswerken en ondertussen thuisjuf moet spelen voor je kroost.
HOE dan?!
Vragen veel van jullie je af. Hoe hou je al die taken vol? Hoe verdeel je je aandacht? Hoe richt je überhaupt je aandacht op 1 ding tegelijk?
Het lijkt onmogelijk. En volgens mij is het ook onmogelijk.
Je kan jezelf niet in 4-en delen.
En sorry girls & guys… multitasken kunnen we ook niet. Nope.
Ook niet als je denkt dat je het toch kan. Je bent gewoon dubbel zo hard aan het werk en haalt de helft van je kwaliteit of resultaat, omdat je brein twee taken tegelijk moet uitvoeren. (Lees het boek focus aan/uit van Mark Tichgelaar maar eens.)
Maar ja, HOE moet het dan wel?
Iedereen aan de co-ouderschap.
Zelfs als je samenwoont. De ene dag ga jij over het kroost. De andere dag de andere ouder.
De dag dat jij over de kinderen gaat, regel je alles. Van ontbijt tot schooltaken. Van vermaak tot knuffels en voorlezen. Van corrigeren tot motiveren. Alles! Die dag kan je partner zich op andere dingen richten.
En de andere dag doe je het andersom.
Ben jij lekker van jezelf. Kun je eindeloos werken. Of lezen. Of… een bubbelbad bouwen in de tuin.
Eigenlijk zou elke thuiswerkende ouder een co-ouderschap moeten hebben.
Niet alleen als je gescheiden bent, maar gewoon nu, óók als je getrouwd bent of samenwoont met de vader of moeder van je kinderen.
Kijk, of het haalbaar is weet ik natuurlijk niet. Ik kan het niet meer testen, want ik ben gescheiden. Maar ik weet wel dat je maar 1 ding tegelijk hoeft te doen. En helemaal in het NU kan zijn.
Co-ouderschap light
Dat kan natuurlijk ook als je blokken met elkaar afspreekt. En met jezelf. Blokken waarin jij zoveel mogelijk je op 1 ding kan concentreren. En je partner ook. Of dat nou een blok werk is, of een blok met de zorg voor de kinderen, of een blok met je rol als thuisjuf. Je doet gewoon maar 1 ding tegelijk in een blok. Punt.
Want van multitasken word je ziek: Niet doen!
Doe de dingen 1 voor 1.
Plan blokken voor het werk en de zorg in. En doe dan 1 van beiden.
Of kies zorgdagen en werkdagen met je partner. Doe wat nodig is om je op 1 ding tegelijk te storten. Dát zorgt voor lijfsbehoud voor jullie beiden.
Want eerlijk? Je bent veel te hard nodig.
Thuis. Als juf. Als vader of moeder. En als medewerker en collega op je werk.
Goed voor jezelf zorgen is dus het allerbelangrijkst, want daarmee blijf je overeind. Daar pluk jij, en al die mensen om je heen de vruchten van.
Gaat het werken?
Zo’n co-ouderschap terwijl je nog samen bent? Ik weet het niet zeker. Ik kan het niet testen, want ik ben al gescheiden. En ik heb trouwens ook nooit een pandemie meegemaakt. Dus zeker weten doe ik het niet.
Maar het is het proberen waard. Want het alternatief is niet echt aantrekkelijk:
Horendol en knettermoe worden van switchen tussen kind, werk, juf spelen, partner zijn, was, kind, werk, bellen, boodschappen, kind, partner zijn, werk, juf spelen, mantelzorger zijn en ga zo maar door.
En jij? Jij komt achteraan in de rij. Tegen die tijd heb je alleen nog energie voor bankhangen en netflixen.
Na een maand ben je doodop. Of ziek.
Niet doen dus.
Wat ik wél zeker weet
Is dat je aandacht richten op 1 ding tegelijk ontzettend goed werkt. Dat noem ik de 1 voor 1 regel. Je brein is volledig beschikbaar, je kunt veel effectiever werken, wat weer beter werk oplevert. En je krijgt er energie van, want wanneer je met 1 ding tegelijk bezig bent, ben je er helemaal bij. Helemaal in het nu.
Wil je daadwerkelijk kalmte en rust bewaren? Je kinderen goed door deze tijd leiden? Gelukkig blijven met je partner? Je werk behouden en daar óók nog wat nuttigs in doen?
Kies dan voor de dingen 1 voor 1 doen. Met volle aandacht en focus.
Kun je vervolgens beginnen met je aandacht te trainen, je energie te managen en je prioriteiten op een rijtje leren zetten. Zodat je oppakt wat echt nodig is. In alle onderdelen van je leven. Juist nu.
Hulp nodig?
Schrijf je dan nog deze week in voor de mini-training Eerste Hulp bij Stress en werkdrukte.
Je aanmelden kan alleen nog deze week, want we starten 6 april.
Je krijgt 5 dagen lang elke dag een korte video van mij, zodat je precies weet hoe jij energiek je tijd stopt in de dingen die echt belangrijk zijn. Geen ellenlange theorieën, maar praktisch toe te passen in je dag. Juist nu.
Doe je mee? Kijk dan op deze link voor meer informatie en voor aanmelden.
Tot snel!
Marijke
- Login om te reageren